CROUZON SENDROMU

 

CROUZON SENDROMU(=KRANİOFASİAL DİZOSTOZ TİP1)

-Sığ orbita -Kraniosinostoz -Maksiller hipoplazi

Crouzon sendromu, kafatası ve yüz deformiteleri ile sonuçlanan kraniyosinostoz (koronal sütürlerin erken füzyonu) ile karakterize genetik bir sendromdur. 

Sendrom ilk olarak 1912'de Fransız doktor Octave Crouzon tarafından kafatası deformitesi, yüz anomalileri ve proptozisi olan bir anne ve kızında "kraniyofasiyal dizostoz" olarak tanımlandı. Bu üçlü bulgu daha sonra "Crouzon sendromu" olarak yeniden adlandırıldı.

En sık görülen ve en hafif seyirli kraniyosinostoz sendromudur.

Farklılaşma, hücre çoğalması ve apoptoz gibi çoklu fonksiyonları olan FGFR2 genindeki mutasyonlar sebebiyle gelişir. FGFR2 proteini embriyolojik gelişimde immatür hücrelerin matür osteoblastlara dönüşümünde rol alır. Gendeki mutasyonlar aşırı sinyal üretimine bu durumda kafatası kemiklerinde kaynaşmaya sebebiyet verir. 

Crouzon sendromu, Otozomal Dominant(OD) olarak kalıtılır.

Tahmini prevelansı; 1-9/1.000.000'dur.

Hastalıktan sorumlu genler; FGFR2 ve FGFR3(Akantozis Nigrikans ile ilişkili) genleridir.

KLİNİK ÖZELLİKLERİ

• Karakteristik yüz özellikleri: Bulgular kraniosinostoz sonucu oluşur. Sığ orbita, oküler proptozis, ekzoftalmus, dışa şaşılık, frontal bossing, yüksek alın, orta yüz hipoplazisi, gaga şeklinde burun, prognatizm
• Brakisefali, akrosefali
• İşitme kaybı; dar kulak kanalları sebebiyle
• Diş problemleri
• Yüksek damak ve yarık damak/dudak
• Komplikasyonlar: Hidrosefali, kafa içi basınç artışı, solunum problemleri 
• Zeka genellikle normaldir. Ancak kafa içi basınç artışlarında beyin gelişimi etkilenirse zeka da etkilenmiş olur. 

TANI

• Crouzon sendromundan genellikle doğumda spesifik yüz, kraniyal deformiteler ve pozitif aile öyküsü nedeniyle şüphelenilir. 
• Tanıda MR, BT ve iskelet grafileri yardımcıdır. Prenatal USGde ipucu verebilir. 
• Klinik özellikleri olan hastalara moleküler genetik testler uygulanarak hastalık tanısı konulabilmektedir.
• Crouzon sendromu dışında başka kraniyosinostoz sendromları da mevcuttur. Ayırt edici özelliklerden yararlanılabilir. 

AYIRICI TANI

• Ayırıcı tanıda diğer kraniyosinostoz sendromları vardır.
• Apert Sendromu: Crouzonda yüzdeki deformitenin derecesi daha hafiftir ve yarık damak nadirdir. Orbital hipertelorizm, Crouzon'da daha az görülür ve proptozis Crouzonda daha belirgindir.  Ayrıca Apert sendromunun aksine Crouzon sendromlu hastalar yapısal olarak normal el ve ayaklara ve normal zekaya sahiptir.
• Pfeiffer Sendromu
• Muenke Sendromu
• Saethre-Chotzen Sendromu
• Carpenter Sendromu

TEDAVİ VE İZLEM

• Kraniosinostozlu herhangi bir hastanın yönetimi karmaşıktır ve pediatristler, oral maksillofasiyal cerrahlar, plastik cerrahlar, beyin cerrahları, kulak burun boğaz (KBB) uzmanları ve oftalmologlar (pediatrik ve oküloplastikler) dahil olmak üzere bir alt uzman ekibi gerektirir.
• Cerrahi müdahaleler serebral, oftalmolojik veya solunumsal komplikasyonları önlemeye ve kraniofasial dismorfizmi düzeltmeye yöneliktir. 
• Kabul edilen kraniyofasiyal cerrahi yaklaşımın hem kraniyal hem de fasiyal sinostozları hesaba katması ve her hastaya göre uyarlanması gerekir.

GENETİK DANIŞMA VE PRENATAL TANI

• Crouzon sendromu Otozomal Dominant(OD) olarak kalıtılır.
• Sendromun tam penetransı vardır, ancak fenotipik olarak ortaya çıkan değişken ekspresyonu vardır. 
• Vakaların %50'si de-novo mutasyonlar sonucu oluşur.
• Hasta bir birey hastalığı %50 ihtimalle çocuğuna aktarır.
• Klinik şüphe halinde veya aile öyküsü durumunda moleküler testlerle prenatal tanı imkanı vardır. 

GÖRSEL KAYNAKLARI;

1. https://www.eylulrehabilitasyon.com.tr/hizmet/4-kromozom-anomalileri

2. https://www.nature.com/articles/s41434-021-00238-w.pdf?proof=t

3. https://www.nature.com/articles/boneres20143

4. https://m.facebook.com/pedia4pg/photos/a.571894073336358/979286442597117/?locale=ja_JP&_rdr

5. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0161642005001144

6. https://www.researchgate.net/figure/Clinical-and-genetic-features-of-Crouzon-syndrome-and-other-simulating-diseases_tbl1_338383748

7. https://thejns.org/focus/view/journals/neurosurg-focus/38/5/article-pE2.xml?tab_body=pdf-23713